These are sample Filipino Poems of Geopoet.
Ang Mga Kuwento ng Pasko Noon at NgayonAng pasko noon ay masaya Puno ng regalo, pagkain at iba pa; Ang liwanag ng krismas tri Ay makislap at masagana Kumukuti-kutitap sa bighani At ligaya. Ang pasko noon ay nakikita Sa galaw at kilos at kislap ng mata Malayo man ang kinaroroonan Noon ay maligaya ka May krismas kard kang nababasa May nakaipit pang pera. Ang pasko noon ay puno ng ngiti Bata o matanda man Ay napupuno ng mga baluti; May mga laruang nakatatawa Pinagkakaguluhan ng mga musmos na bata! Magulang ay napipilitang bumili Basta't may pera pa ang bulsa At puwedeng ipanghaya. Subalit……. Ang pasko ngayon ay ibang-iba Kukunti na ang nangangaroling Ang mga kanta't tono ay masyadong luma pa; Ang mga kinakanta ko noong araw Ngayon ay may katuno pa Naiiba nga lang ang tiyempo At may halong pang-alaska. Merong kantang balinsot at bali-bali Sa tema't kulay na puno ng laswang nakabibighani; May kantang paurong at sulong Kahit matanda ay naiindak ng may paurong. Sa pag-uwi ng bahay bukambibig ang dulot Sa sayang minsan din lang dumaan at umabot. Iba ngayon ang pasko, ika nga! Ang kantang pasalita ay rap Ang pabulahaw ay rock. Ang kantang melodiya ay nakakaantok ang dulot Ayaw ng mga tinedyer at bata dahil daw salot Dahil ito'y wala na sa panahon kumbaga'y bulok! Maraming pinagbago ang panahon Ng saya't masagana: Ang pulubi ay kalat pa rin Pero hindi na lumang saplot Ang suot at porma; Marumi man ang damit at mukhang kawawa Tingnan mo't pag-uwi Puno ng bisyo't tamad na pala-asa. Iba talaga ngayon ang pasko Ang misa de gallo ay nasa labas na! Ang simbahang maliit noon Ngayon ay ganun pa rin Niluma na nang panahon Ang dating mga tradisyon noon. Kulang ang bata sa simbang gabi Kulang na rin ang puto bungbong Na manininda at instant na ang kape; Ang tinapay na pandesal na noon ay malalaki Ang piso mong binibili noon Ngayon ay kakarampot na ang dami. Kulang pa rin ang nagbibigay Ng pang-aginaldong regalo: Noon mura lang ang damit, Sapatos at iba pa; Ngayon ang mga presyo Ay matataas at mas doble pa. Laruang pambata noon ay ginagawa Sa kahoy at kawayan na inukit Ngayon ay mga plastic na may tatak Ng hapon at intsik. Iba talaga noon at ngayon ang pasko, Marami ang mga pagbabago: Ang mga bata noon ay bawal manigarilyo Pero ngayon ay mas grabe Tinalo pa ang tatay sa pagkasanggano. Ang pasko talaga noon ay iba ngayon Ang mga bata noon ay matatanda na ngayon; Lilipas man at mawala ang saya noon May kapalit na bago Na itinatakda na ng bawat panahon. | Ang Aking Kaalaman Sa aking paglalakbaySa malayo't madilim na kalawakan Pilit bumalik ang kaluluwa Sa katawang-lupa kong iniwanan. Pilit kong binagtas ang kawalan Ang layo't labis na nahirapan: Ang buhay sa mundo gusto kong balikan. Ang bakas ng nakaraan Na nakaukit sa aking isipan, Hindi nawawala sa budhi't Pagsisisi ko'y lubos at sala'y Pinagdusahan; Hindi ko naisipan noon: Ang kahalagahan ng buhay Ngayong pumanaw sa mundo Labis akong nanghihinayang. Noon…Sa aking pakikibaka Ginagamit ang isipan at lakas: Sinisisid ang kailalim-laliman Ng disyerto sa kaalaman; Minsan akong natisod sa sobrang kataasan, Subali't, nakatitindig Sa dilim ng kawalan. Minsan akong kumain Sa pinggang ginto ang kaligayahan Subali't ang laman ay purong Kamalian. Hindi ko ginamit Ang damit kong karunungan At ako'y nabihag Sa bitag ng kumunduhan. Sinayang ko ang tagumpay Na noo'y aking naranasan; Hindi ako nagsikap Datapuwa't kailangan, Ang tupdin ang pangako: Ang magtagumpay sa sariling Pawis at dugo. Ibig kong bumalik Sa kahapong putik ang tangan; Upang baguhin ang lahat At nang hindi na manghihinayang… Ngunit, katawan kong lupa Hindi ko na mapapakinabangan! Ang uod na nananalaytay Sa mga ugat ng aking katawan; Nararamdaman ang hapdi't Pilit kong tinatakasan. Ang dugong pinalitan Ng mga sakim sa mundong laman Inagaw sa akin Ang tanging yaman kong napabayaan; Datapuwa't ngayon ko kailangan Subali't huli na... At labis kong pinagdusahan. Diyos ko!...Labis na ang lahat Ng bagay sa mundo kong Tinalikuran, At hindi ko na kailangan... Tama na ang lahat... tama na... At ako'y masyado nang Nahihirapan! Ang abang tao mong binuhay Bigyan ng katahimikan... Tama na ang mga tinik Sa ‘king landas na dinadaanan Tama na po!... Tama na...  |
KANDILIMay lilim ang sikat ng arawNa umuusad sa takbo ng oras; Minamatyagan ang bawat minuto Na animo'y sinag na ginto: Lahat ay naaayon sa ilaw na anyo! Subalit, kandili mo'y huwad Sa aking liwanag na hubad! Kailan mo ba mamarapatin muli Ang dating tingin sa araw Kumbaga ay tambuli! Hinihintay na hipan upang tumunog Upang ipagsigawan ang hubad mong handog. Dili baga'y iyo na ang ilaw? O iyo pa rin ang liwanag? Tingnan mo't nagkakamali ang hugis nito: Dati-rati'y buwan lang ang gumaganito, Pero bakit ngayon ano ba ang nangyari Pati liwanag kong mainit ay nawawala. Hindi ba'y ang kandili ay kasiya-siya? O dikaya'y huwad na papel na kagaya nila. Sagutin mo man ako't di ko marinig Ang tahimik mong mundo'y wala nang init; Subalit, wag mong kapain ang nag-iisang tinig Na kahit sa dilim ay umaalimpuyong langit! Ay ganito ba ang pagkakandili ng iyong bisig? Puno ng pagkukunwari wala na akong naririnig. Alin baga ang pagitan sa kanlungan Na kapag dumilim hindi na maaambunan? Alin baga ang pagitan sa isipan, Ang puso bang hindi huwaran O ang dilim sa kanluran? Ang kandili mo'y di pa rin naiiba Sa nag-iisang dibdib ng iyong ina!  |
Hilingin mo sa Diyos
Ang simulang tagumpay ng buhay mo, ang nagsilbeng aral sa kapwa-tao; Ang masidhing hangad na pagbabago nasukliang lahat ng kalungkutan Ngunit, inisip mong magsimulang muli dahil sa buhay mo may araw at gabi... Sa Diyos mo lang maihihiling ang pagbabago ng lahat-lahat ang lungkot mo'y 'wag damdamin dahil ang saya'y dumarating pilitin mong problema ay nalulutas mo nang muli't-muli ang hapis mo at pighati'y tutumbasan ng saya't labing nakangiti. Mga pangarap mong bagsak at guho-guho ay nagsilbeng bato at krus ng buhay mo ang matinding uhaw na pagbabago ay inuming pait ng pagkasiphayo Ngunit, balikat mong magsimulang muli dahil sa mundo mo may saya at ngiti... Mga pangako mong lubos ay bigung-bigo ay nagsilbeng ilaw, asin at lagito ang matinik na daan ng pagbabago ay lansangang puno ng buhangin at bato Ngunit, ginusto mong magsimulang muli dahil sa langit mo may saya at ngiti... Sa Diyos mo lang maihihiling ang pagbabago ng lahat-lahat ang lungkot mo'y 'wag damdamin dahil ang saya'y dumarating pilitin mong problema ay nalulutas mo nang muli't-muli ang hapis mo at pighati'y tutumbasan ng saya't labing nakangiti. | Ang Buhay ay isang Pagsubok Lamang Ang pagsubok ng bawat nilalang ay nakatala sa guhit ng palad; May dilim at may liwanag sa bawat pahina ng buhay na ayon sa takbo ng panahon. Buksan mo ang iyong isipan at lakbayin mo ang buong mundo; Isipin mong may katwiran na ang buhay ay isang pagsubok lamang... Ang problema ng bawat tao ay nakasulat sa kaniyang kapalaran; 'wag magtaka at iyong linangin sa oras kung ito'y dumarating sa buhay na ayon sa takbo ng pagkakataon. Ang pag-ibig ng bawat nilalang ay nakaukit sa puso ninuman; ito'y kayamanan na di mapantayan sa pagsubok ng kapalaran sa buhay na ayon sa bugso ng pagkakataon. Buksan mo ang iyong isipan at lakbayin mo ang buong mundo; Isipin mong may katwiran na ang buhay ay isang pagsubok lamang...  |
